In het weekend van 7 en 8 juli vond het festival MigratieRoute Tetterode plaats. Een route langs hoop, angst, vluchten, onderduiken, wachten, strijd en heimwee, maar ook langs ambitie, doorzettingsvermogen en talenten. Via installaties, tentoonstellingen, documentaires, debat, workshops, muziek e teksten werd het publiek deelgenoot van de drijfveren van migranten. Onze docu maakte deel uit van het programma.
Omdat ik zelf hoogzwanger was, nam een goede vriendin, Hinde Chergui, deel aan het gesprek na afloop van de film. Ze vertelt:
“Het was een eerlijk en open gesprek over de behoefte te willen bijdragen vanuit verbondenheid, het nergens volledig op je plek voelen en de ruimte die dat tegelijkertijd geeft om de dingen op mijn manier te doen. Over het verlangen erbij te willen horen en tegelijkertijd niet te willen wisselen met iemand die mijn achtergrond niet heeft vanwege mijn van nature meegegeven bredere perspectief en inlevingsvermogen. Een gesprek over de hokjesgeest in Nederland waar je vaak gevraagd wordt een kamp te kiezen, terwijl dat onmogelijk is en ik alles als onlosmakelijk verbonden beschouw, over de grote verschillen in Marokko zelf en de veronderstelling dat iedereen op het platteland in Marokko per definitie weg wil, wat niet waar is, over…..over zaken waar we veel meer over zouden moeten praten met elkaar om de ander te begrijpen, de verschillen de respecteren en tegelijkertijd te voelen dat we zo hetzelfde zijn. ‘One humanity’ zoals Gyzlène beaamt in de film…”
Met dank aan Vincent de Jong van All Included en Hinde!
Je kunt hier een impressie van het festival bekijken:
